geceye bir şey bırak

üç beş sözlük yazarlarının gönlünden ne koparsa bıraktığı başlık. mesela ben bu geceye sigarayı bırakıyorum. not: allah aşkına ironidir bu, bırakmayın bir şey.

(bkz: sözlüğe yardım ) (bkz: biriniz bin olsun) (bkz: üç beş ne varsa at be abim)

burnumdaki tatağı nereye bıraksam diyodum, (bkz: bunu da buraya bırakayım)

3 birada benden olsun

adıyaman tütünü de benden olsun. 🚭 kamu spotu: sigara sağlığa zararlıdır

bende şuralara biraz umut bırakayım gördüğüm kadarıyla buna da ihtiyaç var

1 kilo çilek bırakıp köşeme çekiliyorum ben de.

ah dile gelse, sensiz geceler; aşkımızı anlatıyor dillerimden dökülen heceler. (bkz: percieve)

bok emojisi

bu geceye umutlarımı bırakıyorum belki ilerde döner alırım

her şeyi al bana beni geri ver, bir şansım olsun

sürekli aynı şeyleri tekrarlamaktan sıkılan tek ben olamam değil mi? robot olmadığımı kanıtlayamıyorum şu an.

tiner, ot falan bişey bırakın

buraya bir 6 ve 0 bırakmak istiyorum, hadi iyi geceler ajdhajdbjabdjsbsjabsjsbdbbs

at kafası

öleceksiniz, ne kadar yaşamış olursanız olun, tek başınıza, yalnız, bir sabah öleceksiniz. hayat devam edecek. birileri sevgilisinden ayrılacak, saatler geriye alınacak. hayat siz olmadan devam edecek. en kötüsü, adınızı hatırlayan son kişi öldüğün de, hiç doğmamış olacaksınız.

hadi geceye endişelerimizi bırakalım, yarını gümbür gümbür yaşayalım.

varsa sevabına para bırakın

yarına güzel başlama ümitlerimi bırakıyorum umarım bulabilirm

🍕

bugün bunu bırakıyorum "kadınlar çiçek gibidir. doğal olarak gübre isterler. i̇şte bu yüzden; gül gibi kadınlar, boktan herifleri seçerler..." arzu eşbah .

Yavaştan düzene giren ve rutinleşen hayatımın müsadesiyle uzun bi aradan sonra geceye ne bırakiyim ne bırakiyim işte bunu bırakiyim. Selamlar iyi geceler.

her şeyimizi gündüzler aldı. geceye bırakacak bir şeyimiz kalmadı artık.

nasıl bir şey!

ne demek bir şey

gecenizi sikiyim adlı küfürümü bırakıyorum. (bkz: al kıçımı da eksile amk)

şiir bırakıyorumdur. adam yaşama sevinci içinde masaya anahtarlarını koydu bakır kaseye çiçekleri koydu sütünü yumurtasını koydu pencereden gelen ışığı koydu bisiklet sesini çıkrık sesini ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu adam masaya aklında olup bitenleri koydu ne yapmak istiyordu hayatta işte onu koydu üç ker üç dokuz ederdi adam koydu masaya dokuzu pencere yanındaydı gökyüzü yanında uzandı masaya sonsuzu koydu bir bira içmek istiyordu kaç gündür masaya biranın dökülüşünü koydu uykusunu koydu uyanıklığını koydu tokluğunu açlığını koydu. masa da masaymış ha bana mısın demedi bu kadar yüke bir iki sallandu durdu adam ha babam koyuyordu.

Sadri Alışık bırakıyorum. Sevgimizin bir tanesiydin Müjgan. Saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür, elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti. Ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü. Öyle bir sevdim ki Müjgan’ı, dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana. Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar, fakir soframız kurulur gibi geldi. Sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık. Sonrada çarşılara giderdik. Eşya beğenirdik elden düşme; aynalı konsolumuz topuzlu karyolamız bile olacaktı. Müjgan’ın her an her bir daim yanında olacaktım ama olmadı gitti. Nereye mi ? Paraya gitti abicim paraya. Nasılda sevmiştim yıllarca ben seni. Her akşam bekledim yollarını. Elbet bir gün biz yuva kurarız derken, duydum evlenmişsin sen zengin bir gençle. Zengin olsaydım sensiz kalmazdım her an düşünüp seni hiç ağlamazdım. Param olsaydı aşkım kalırdın seve seve yanımda benimle yaşardın Nikah resimlerimizi de çektirdiydik. Sonra karpuzcu Raşit ağabeyinin kayınbiraderine borç ederekten nişan yüzüklerimizi de yaptırmıştık. Ama Müjgan takmadı bunu takamadı uçuverdi elimden. Meğer gizlice altın bir kafes bulmuş kendine. Müjgan’ın gelinliğini hususi diktirmişler, benim gibi kiralık tel duvak almaya kalkışmamışlar yani öyle sevindim ki. Mesut ve bahtiyar olsun diye dualar ettim her gece. Sonramı ne oldu? Müjgan gibi bende birbirimize ettiğimiz sözleri, ettiğimiz yeminleri unuttum. Bir daha mahalleye gelmedi Müjgan, gelemedi. “Bizim dar ve eski sokaklara otomobili sığmıyormuş.” dediler. “Senede birkaç ay zaten Avrupa’daymış.” dediler. “Zaman şifalı bir ilaçtır unutursun.” dediler, Unuttum bende unuttum, hiç aklıma gelmedi. Hatırlamıyorum Müjgan’ı hatırlamıyorum şimdi. Bu şiiri de ben yazmadım zaten Unuttum abi, bende unuttum. Hatırlamıyorum şimdi Müjgan’ın gözleri ne renkti.